Οι ευργετικές ιδιότητες του Άλφα Λιποικού Οξέος στην Απώλεια Βάρους

Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή μακροπρόθεσμης συμπλήρωσης (R)-α-λιποϊκού οξέος προάγει την απώλεια βάρους σε υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες χωρίς να μεταβάλλει την γραμμή βάσης στις αυξημένες συγκεντρώσεις των τριγλυκεριδίων του πλάσματος 

Το α-λιποϊκό οξύ είναι ένα συμπλήρωμα διατροφής για τη διατήρηση της ενεργειακής ισορροπίας, αλλά λείπουν οι καλά ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές, με την χρήση συμπληρωμάτων λιποϊκού οξέος σε κατά τα άλλα υγιείς, υπέρβαρους ενήλικες.  

Ο πρωταρχικός στόχος ήταν να εκτιμηθεί εάν η συμπλήρωση με λιποϊκό οξύ μειώνει τα αυξημένα τριγλυκερίδια
του πλάσματος σε υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες. 

Οι δευτερεύοντες στόχοι ήταν να εξετασθεί εάν
το λιποικό οξύ προάγει την απώλεια βάρους και βελτιώνει το οξειδωτικό στρες και τη φλεγμονή. 

Υπέρβαροι ενήλικες [n = 81,57% γυναίκες 21-60 ετών με ΔΜΣ (σε kg / m2) ≥ 25] με αυξημένα τριγλυκερίδια πλάσματος ≥100 mg / dL, εγγράφηκαν σε 24-εβδομάδων, τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη δοκιμή, που τους δόθηκε   (R) -α-λιποϊκό οξύ (R- LA; 600 mg / d) ή αντίστοιχο εικονικό φάρμακο, και τους συμβούλεψαν να μην αλλάξουν τη διατροφή ή τη σωματική τους δραστηριότητα. 

Χρησιμοποιήθηκαν γραμμικά μοντέλα για την αξιολόγηση των επιδράσεων της θεραπείας από τη βασική γραμμή για το πρωτογενές και τα δευτερεύοντα τελικά σημεία. 

Το (R) -α-λιποϊκό οξύ δεν μείωσε τις συγκεντρώσεις των τριγλυκεριδίων, αλλά τα άτομα στην ομάδα του (R) -α-λιποϊκού οξέος είχαν μεγαλύτερη μείωση του ΔΜΣ στις 24 εβδομάδες από την ομάδα του εικονικού φαρμάκου (−0,8, Ρ = 0,04). 

Η επίδραση του (R) -α-λιποϊκού οξέος στο ΔΜΣ συσχετίστηκε με αλλαγές στα τριγλυκερίδια του πλάσματος (r = +0.50, P = 0.004). 

Η βελτίωση του σωματικού βάρους ήταν μεγαλύτερη στις 24 εβδομάδες στις υποομάδες του (R) -α-λιποϊκού οξέος σε σύγκριση με τις υποομάδες του εικονικού φαρμάκου. 

Οι γυναίκες και οι παχύσαρκοι συμμετέχοντες με (ΔΜΣ ≥ 35) εμφάνισαν μεγαλύτερη απώλεια βάρους (−5,0% και −4,8%, αντίστοιχα, τόσο P <0,001) όσο και απώλεια σωματικού λίπους (−9,4% και −8,6%, αντίστοιχα και οι δύο P <0,005). 

Η έκφραση του αντιοξειδωτικού γονιδίου σε μονοπύρηνα κύτταρα στις 24 εβδομάδες ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα του (R) -α-λιποϊκό οξύ (Heme οξυγονάση 1 [HMOX1]: + 22%, Ρ = 0,02) απ 'ότι στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Ακόμη παρατηρήθηκαν στις 24 εβδομάδες λιγότερα, F2-ισοπροστάνια των ούρων (−25%; P = 0,005), λευκοκύτταρα του αίματος (−10,1%; P = 0,01), θρομβοκύτταρα του αίματος (−5,1%; P = 0,03) και ICAM-1 (− 7,4%; P = 0,04) στην ομάδα του (R) -α-λιποϊκού οξέος από ό, τι στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. 

Η μακροπρόθεσμη συμπλήρωση με λιποικό οξύ οδηγεί σε εξυγίανση του ΔΜΣ,
αυξημένη παραγωγή αντιοξειδωτικών ενζύμων και λιγότερες πιθανότητες φλεγμονής σε υπέρβαρους ενήλικες. 

Η βελτίωση της κυτταρικής βιοενέργειας είναι επίσης εμφανής σε ορισμένα άτομα που λαμβάνουν την (R) μορφή του α-λιποϊκού οξέος.

Πηγή άρθρου:

Περιοδικό The Journal of Nutrition, Ιούλιος 2020    https://doi.org/10.1093/jn/nxaa203