Αντιοξειδωτική Δυνατότητα της Κουρκουμίνης
Η αντιοξειδωτική δυνατότητα της κουρκουμίνης
Μια μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών
Το οξειδωτικό στρες είναι μια ανισορροπία στην παραγωγή αντιδραστικών ειδών οξυγόνου (ROS) και η ικανότητα εξουδετέρωσης και αποκατάστασης ζημιών. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα κύτταρα διατηρούνται σε αναγωγικό περιβάλλον, που παρέχεται από ενδογενή αντιοξειδωτικά ή αντιοξειδωτικά ένζυμα.
Τα αυξημένα επίπεδα οξειδωτικού στρες έχουν συνέπειες όπως για παράδειγμα είναι οι τροποποιήσεις σε λιπίδια, πρωτεϊνες και νουκλεϊκά οξέα, οι οποίες τελικά οδηγούν σε επιδείνωση της μιτοχονδριακής λειτουργίας και του κυτταρικού θανάτου.
Με τη σειρά τους, τόσες πολλές δυσλειτουργίες, οδηγούν σε πολλές και ποικίλες διαταραχές, μεταξύ άλλων νευροεκφυλιστικές ασθένειες (νόσος Alzheimer και Parkinson), αθηροσκλήρωση, παχυσαρκία ή απλά πρόωρη γήρανση.
Η αναζήτηση φυσικών ουσιών με υψηλό αντιοξειδωτικό δυναμικό φαίνεται να είναι ένα αποτελεσματικό προληπτικό μέτρο σε φαινοτύπους που συνδέονται με τις ελεύθερες ρίζες.
Το αντιοξειδωτικό δυναμικό ορίζεται ως η ικανότητα εξουδετέρωσης των ελεύθερων ριζών οξυγόνου που παράγονται υπερβολικά λόγω περιβαλλοντικών επιδράσεων.
Οι αμυντικοί μηχανισμοί του σώματος συχνά απαιτούν υποστήριξη για την πρόληψη των επιπτώσεων του οξειδωτικού στρες.
Τα δεδομένα της βιβλιογραφίας δείχνουν ότι, η κουρκουμίνη έχει αντιοξειδωτική δράση που μπορεί να μειώσει σημαντικά τα επίπεδα του οξειδωτικού στρες.
Ο στόχος ήταν να εκτιμηθεί η επίδραση της κουρκουμίνης στους δείκτες οξειδωτικού στρες.
Το PubMed και το Embase αναζητήθηκαν από την έναρξη της βάσης δεδομένων έως της 27 Σεπτεμβρίου 2019 για τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές σε> 20 ασθενείς που έλαβαν συμπληρώματα κουρκουμίνης και τυχαιοποιήθηκαν σε εικονικό φάρμακο / χωρίς παρέμβαση / φυσική δραστηριότητα για την επαλήθευση του αντιοξειδωτικού δυναμικού της κουρκουμίνης.
Τέσσερις μελέτες συμπεριλήφθηκαν στη μετα-ανάλυση, τρεις εκ των οποίων ήταν διπλές-τυφλές και μία μονή-τυφλή. Συνολικά 308 συμμετέχοντες συμμετείχαν στην έρευνα. Συνολικά, το 40% των ανταποκριθέντων ήταν άνδρες. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 27,60 ± 3,79 έτη. Ο μέσος χρόνος της συμπλήρωσης ήταν 67 ημέρες και η μέση δόση κουρκουμίνης που χορηγήθηκε ήταν 645 mg / 24 ώρες. Η κουρκουμίνη αύξησε σημαντικά τη συνολική αντιοξειδωτική ικανότητα (SMD = 2,696, Z = 2,003, CI = 95%, p = 0,045) και είχε την τάση να μειώνει τη συγκέντρωση της μαλονικής διαλδεΰδης (MDA) (SMD = −1.579, Z = −1.714, CI = 95%, p = 0,086).
Η καθαρή κουρκουμίνη έχει τη δυνατότητα να μειώσει τη συγκέντρωση της μαλονικής διαλδεΰδης (MDA)
και να αυξήσει τη συνολική αντιοξειδωτική ικανότητα.
Η κουρκουμίνη (C21H2OO6) είναι λιπόφιλη ουσία πολυφαινόλης. Προέρχεται από ριζώματα κουρκούμης (Curcuma longa L.) - ένα φυτό που ανήκει στην οικογένεια τζίντζερ, γνωστό συνήθως ως ινδικό σαφράν ή κουρκούμη.
Η κουρκουμίνη, μέσω της χημικής της δομής και της παρουσίας ομάδων υδροξυλίου και μεθοξυλίου, αποδίδεται σε πολλές ιδιότητες, ιδίως σε αντιοξειδωτικές, αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις.
Λόγω της ικανότητάς του να αλληλεπιδρά με διάφορους μοριακούς στόχους, η κουρκουμίνη αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό των φλεγμονωδών κυττάρων και την αγγειογένεση. Αυτές οι ιδιότητες σχετίζονται με τη ρύθμιση των προφλεγμονωδών κυτοκινών, των ενζύμων συνθάσης οξειδίου του αζώτου (iNOS), της κυκλοοξυγενάσης-2 (COX-2), της λιποξυγενάσης, της οξειδάσης της ξανθίνης και της μείωσης της μηλονδιαλδεΰδης (MDA).
Η έρευνα δείχνει ότι, η κουρκουμίνη μπορεί να είναι ένα αποτελεσματικό αντιοξειδωτικό
ικανό να ελαχιστοποιεί τις επιπτώσεις από το οξειδωτικό στρες.
Με την ικανότητα αλληλεπίδρασης με διάφορους μοριακούς μηχανισμούς, μειώνει το επίπεδο του οξειδωτικού στρες, το οποίο σχετίζεται, μεταξύ άλλων, με την ικανότητα χηλίωσης βαρέων μετάλλων ή τη ρύθμιση της δραστικότητας πολλών ενζύμων.
Το οξειδωτικό στρες, το οποίο χαρακτηρίζεται από ανισορροπία μεταξύ της παραγωγής και της εξάλειψης του ROS, σχετίζεται με διαδικασίες γήρανσης και πολλές χρόνιες ασθένειες. Ωστόσο, λόγω του πολύ μικρού χρόνου ημιζωής του ROS, είναι αδύνατο να μετρηθούν άμεσα τα επίπεδά τους. Ως εκ τούτου, πραγματοποιούνται μετρήσεις των επιπέδων MDA, TAC, CAT, GPx και SOD, οι οποίες θεωρούνται σημαντικές εκδηλώσεις οξειδωτικού στρες.
Για παράδειγμα, τα υψηλά αρχικά επίπεδα συγκέντρωσης MDA συσχετίζονται με την εμφάνιση υπερβολικών ελεύθερων ριζών, καθιστώντας έτσι την dialdehyde έναν εξαιρετικό δείκτη οξειδωτικού στρες. Πολλές μελέτες δείχνουν ότι η κουρκουμίνη ως παράγοντας έχει την ικανότητα να μειώνει τα επίπεδα μηλονδιαλδεΰδης (MDA) στον ορό καθώς επίσης να αυξάνει τη δραστηριότητα SOD και GPx.
Οι κλινικές δοκιμές σχετικά με τα προαναφερθέντα αποτελέσματα κουρκουμίνης αναφέρουν πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα. Ωστόσο, συχνά αυτές οι μελέτες περιλαμβάνουν κουρκουμινοειδή με πιπερίνη ή εκχυλίσματα που είναι ένα μείγμα διαφορετικών ενώσεων.
Κλείνοντας, συνοπτικά, αυτή η μετα-ανάλυση έδειξε ότι η καθαρή κουρκουμίνη έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Μειώνει τη συγκέντρωση της μηλονδιαλδεΰδης (MDA) στον ορό και έχει τη δυνατότητα να αυξήσει το συνολικό αντιοξειδωτικό δυναμικό (TAC).
Η δράση της κουρκουμίνης στους δείκτες οξειδωτικού στρες συνδέεται με τις ιδιότητές της που αποσκοπούν στην απομάκρυνση του αντιδραστικού οξυγόνου και του αζώτου, την ικανότητα χηλίωσης των βαρέων μετάλλων, καθώς και τη ρύθμιση πολλών ενζύμων.
Πηγή Άρθρου:
Antioxidant Potential of Curcumin—A Meta-Analysis of Randomized Clinical Trials Antioxidants 2020, 9(11), 1092; https://doi.org/10.3390/antiox9111092